  (ook voor kinderen) Een tentoonstelling is bedoeld om informatie over te dragen. Daarbij maken we hoofdzakelijk gebruik van visuele middelen. Een tentoonstelling biedt mogelijkheden die andere media vaak niet bieden. Zo kunnen we niet alleen met afbeeldingen, maar ook met 'echt' materiaal werken. Men kan de dingen 'met eigen ogen' zien. Men kan kijken, voelen, ruiken en horen. Een tentoonstelling heeft echter ook zijn beperkingen. Het thema moet dicht bij de mensen staan en de tentoonstelling mag zeker niet te omvangrijk zijn. Een tentoonstelling wordt gemaakt voor de bezoekers, de doelgroep dus. Die doelgroep moet er dan ook op de een of andere manier belang bij hebben. Bijvoorbeeld als het bezoeken van een tentoonstelling past in het kader van een studie. Men gaat ook naar tentoonstellingen om mooie dingen te zien, of om erover mee te kunnen praten. algemene basisopleiding tentoonstellen In 1981 begon boekhandel-galerij Bellemans als eerste met een kindergalerij en enkele jaren later ook als eerste met de Kinderkunstuitleen. Op een zeker moment, toen Art Unlimited begon postkaarten uit te brengen n.a.v. hun tentoonstellingen voor kinderen, ontstond daar zoveel vraag naar dat het niet meer bij te benen was. Kleinere tentoonstellingen werden gemaakt voor onder meer de provinciale bibliotheekdiensten en bibliotheken van Noord- Brabant, Gelderland, Hilversum, Drenthe, Amsterdam, Rotterdam, Zeeland, Leuven, Brugge, Limburg, Noord-Holland, die zij dan weer, vaak onder hun eigen naam, doorverhuurden. Met een jarenlang gemiddelde van meer dan honderd tentoonstellingen per maand was het een enorme klus om aan de vraag te blijven voldoen. Want daarnaast waren er ook nog de grotere tentoonstellingen voor weer andere instellingen. Vanwege die steeds toenemende vraag en omdat er geen vakopleiding tentoonstellen was,(wel had het LOKV te Utrecht een uitstekende handleiding), besloot Roby destijds om op grotere schaal mensen te leren tentoonstellingen te bouwen. Dat was de belangrijkste reden om te starten met de Algemenen Basis Opleiding Tentoonstellen en zo heeft hij hard meegewerkt aan de opleiding van zijn eigen concurrenten. In 1991 verscheen het " Handboek Algemene Basisopleiding Tentoonstellen' . Na enkele jaren aan diverse instellingen (zoals de Koninklijke Academie van Den Haag, de Minerva Academie te Groningen en de Hoge School te Amsterdam) gastles te hebben gegeven, werd er gestart met weekendcursussen en workshops voor aspirant tentoonstellers. Zo groeide de cursus uit tot een volwaardige vakopleiding. Om praktische redenen (de uiteenlopende achtergronden van de cursisten en regionale spreiding) is er in 1996 gekozen voor een combinatie van een schriftelijke lessen en plaatselijke workshops. Dankzij deze opzet konden wij de cursist een behoorlijk intensieve begeleiding geven en bleef de cursus geschikt voor mensen die werkzaam zijn in verschillende branches. Het maakt dus niet zoveel uit of men een galerie wil beginnen of werkzaam is als vrijwilliger in een bibliotheek, de uit te voeren taken zijn zoveel mogelijk gericht op de eigen praktijksituatie. Zo moet men bijvoorbeeld geen fictieve begroting maken, maar een begroting inleveren voor een zelf te bouwen tentoonstelling.
inhoud
lesmappen tentoonstellings adviezen Tentoonstellingen maakt men voor het publiek. Het is dan ook belangrijk om te weten hoe publieksvriendelijk uw inrichting is. Instellingen kunnen daarom hun vaste en wisselende presentatie, al of niet periodiek, laten beoordelen op het gebruiksvriendelijk ingericht zijn. Een dergelijk advies werd, op verzoek, uitgebracht aan het Rijksmuseum te Amsterdam. Mede naar aanleiding daarvan organiseerde Stichting Kijken in 1995 een landelijk museumonderzoek. Uiteraard kunnen wij ook tentoonstellingen en bijpassende activiteiten voor u bedenken. workshops Workshops worden op locatie gegeven en de te behandelen thema's worden op voorhand door u vastgesteld. Het aantal deelnemers in onbelangrijk, de kosten worden berekend per dagdeel. aanmelden en informatie: Dit kan via e-mail: info@@robybellemans.nl. |
 "Al spelende leren".....wanneer je plezier hebt in wat je doet en je nieuwsgierigheid wordt geprikkeld, dan vraag je als het ware om van alles te mogen "leren". Zeker voor kinderen is "leren" dan geen vervelende opgave, integendeel, het wordt een fantastisch avontuur. We kunnen dankbaar en intens gebruik maken van deze natuurlijke aanwezige leergierigheid. Het aardige is dat we dit op verschillende niveaus kunnen doen. Zo kun je kinderen praktische vaardigheden aan leren, tegelijkertijd kun je kinderen leren zich sociaal te ontwikkelen. En door het aanbieden van een verscheidenheid minder gebruikelijke activiteiten, help je kinderen om hun verborgen talenten te ontdekken. Het is zelfs mogelijk om tegelijkertijd een aantal meer abstracte vaardigheden te stimuleren en/of te ontwikkelen. Vaardigheden die kinderen nodig hebben bij onder meer het taal- en reken-onderricht. Dit laatste gebeurt met de Educatie(+) projecten. We doen dit niet door de kinderen een beetje "leuk educatief" bezig te laten zijn. Want je kunt kinderen een kaars leren maken, een bloempotje leren haken of een mooi lijstje laten beschilderen. Natuurlijk leren de kinderen daar ook iets van. Maar helaas komt het er, een beetje overdreven geschetst, toch op neer dat je de kinderen drie woorden Frans, zes woorden Engels, twee woorden Duits, een enkel woord Fries en Turks van buiten laat leren. Wanneer ze die kunnen opdreunen hebben ze inderdaad van alles geleerd...alleen wat hebben ze aan die kennis? Met precies dezelfde woorden kun je ook heel anders werken door de kinderen een verband te leren zien tussen die woorden, hoe die totaal verschillende woorden soms op eenzelfde manier ontstaan zijn of gebruikt worden. Of dat je met behulp van die paar woorden heel bijzondere en vreemde dingen kunt doen. Het leren van die paar woordjes fungeert op die manier als een kapstok waar je een heel complex educatief programma aan kunt ophangen. Die educatieve meerwaarde maakt de activiteiten niet minder leuk of saai, integendeel. Educatieve projecten zijn er juist op gericht om lle kinderen speel- en ontdekplezier te bezorgen, ook de minder snelle in een groep. Hoe leest u verderop. Educatieve en Educatie(+) projecten zijn niet gericht op overdracht van specialistische kennis. Voor kinderen die willen leren tekenen, dansen of timmeren, zijn er uitgekiende leerprogramma's en cursussen. Ze zijn wel gericht op het ontwikkelen van (algemene) vaardigheden die in verschillende situaties gebruikt kunnen worden. Dit kunnen allerlei vaardigheden zijn zoals dewelke nodig zijn om wiskunde of taal te leren, maar ook die sociaal gedrag bevorderen of die de kinderen leren zich zelf te ontdekken. Het grote verschil voor de deelnemers tussen een cursus en een educatief project is dat het bij een cursus duidelijk is wat je gaat leren. Het is een afgerond geheel, dat meestal wordt afgesloten met een toets en een getuigschrift. Bij een Educatief project en zeker bij een Educatie+ project is het eigenlijke leerdoel vaak iets anders dan het thema waarmee de deelnemertjes aan de slag gaan. Nemen wij als voorbeeld dat kinderen slecht kunnen tellen. Een educatief project zou dan kunnen bestaan uit een serie activiteiten waarbij er geteld moet worden. Je krijgt dan het soort van projecten welke iedereen kan bedenken en waarvan de educatieve waarde meestal minimaal is. En kinderen die niet goed kunnen tellen vinden het meestal ook niet leuk om het doen, ongeacht hoe leuk het tellen verpakt is. Wil je een goed educatie(+)- project ontwikkelen dan zul je eerst moeten onderzoeken waarom de kinderen slecht kunnen tellen. De reden is dat ze bepaalde vaardigheden die voor het tellen van belang zijn missen. Vervolgens wordt er een project bedacht waarmee die specifieke vaardigheden geoefend worden. Het kan best zijn dat er in het hele project niet geteld wordt omdat die specifieke vaardigheden ook op een andere, effici ntere en/of leukere manier geoefend of aangeleerd kunnen worden. Uiteraard hebben educatieve projecten, net als cursussen, een onderwerp of thema. Tijdens het project is het natuurlijk ook de bedoeling om middels de activiteiten dat onderwerp toegankelijk te maken. Maar in het algemeen is het een breed onderwerp waarbij de activiteiten goed aansluiten op andere (school) activiteiten. Het toegankelijk maken van het onderwerp is als het ware de bovenste educatie-laag. Die is voor de deelnemers heel concreet en overzichtelijk. Het is evenwel het omhulsel voor de eigenlijke educatie. Educatie(+) projecten horen in hoge mate synergetisch te zijn. Over elk onderdeel is nagedacht en alles wordt gebruikt om het beoogde resultaat te behalen. Zoals te lezen is in de handleiding "Educatie(+)projecten ontwikkelen en uitvoeren" (ISBN 978-94- 90355-01-2) Het bedenken en ontwikkelen van educatie(+) projecten is dan ook niet zo eenvoudig, maar wel fascinerend. "Educatie(+) projecten ontwikkelen en uitvoeren" Een educatief project, het woord zegt het zelf al, bestaat uit twee onderdelen: het projectmatige en het educatieve. Onder projectmatig verstaan wij een serie logisch samenhangende activiteiten. Onder educatief verstaan wij een project met een specifiek leerdoel. In de handleiding gaan we op beide aspecten in. In het eerste deel behandelen we de educatie. In het tweede deel het ontwikkelen van projecten en in het derde deel het uitvoeren er van. handleiding bestellen workshops Workshops worden op locatie gegeven en de inhoud wordt geheel afgestemd op uw specifieke behoeften. Het aantal deelnemers in onbelangrijk, de kosten worden berekend per dagdeel. praktische gegevens: |
 rondleiden, gesprekken met rondleiders Begin jaren tachtig begon Roby met het maken van kunsttentoonstellingen voor kinderen met origineel werk van kinderboeken-illustratoren. Er ontstond al vrij snel, vanuit bibliotheken, scholen en kinderboekhandels, vraag naar die tentoonstellingen. Zeker nadat Art Unlimited kunstkaart-en en posters uitbracht bij de tentoonstellingen. Toen kwam ook de vraag vanuit het buitenland, met als gevolg dat Roby dan weer in Zweden, dan weer in Spanje of Taiwan zat met een tentoonstelling. Steeds werd hem ge-vraagd iets over het tentoongestelde werk te vertellen. En aangezien Roby over een rijke fantasie en een vlotte tong beschikt was dit geen enkel pro-bleem. Als een Arabische volbloed gaat hij gewoon door tot het publiek er bij neervalt. Een van zijn stelregels is dat een rondleiding nooit saai mag zijn en dat mensen scherper blijven wanneer er humor in zit. Dat kun je op allerlei manieren oefenen, Roby deed het door als stand-up-comedian op te treden. Een wat vreemde voorbereiding, maar zijn rondleidingen zijn dan ook zelden kleurloos en hij leerde zo om over elk onderwerp boeiend te vertellen. Of het allemaal klopt is weer iets heel anders. Vandaar in deze uitgave vooral gesprekken met échte rondleiders. Aan het woord komen: - Willem Vroom, rondleider op de Bataviawerf te Lelystad; - Marleen Rozenbrand, medewerker educatie en verantwoordelijk voor de rondleidingen van het Zeeuws Museum te Middelburg; - Tjeerd Bosklopper, rondleider bij het Twents Techniekmuseum Heim te Hengelo; - Joop Mijnders, stadsgids, rondleider bij de waterlijn én rondleider bij het dierenpark Amersfoort; - Jan Verhoeven en Menna Kruiswijk van de stichting Yellow Fellow, een zeer belangrijke privé collectie abstracte kunst, o.m.te bezichtigen in Woudrichem Verder nog een hoofdstuk over hoe je een rondleiding en een draaiboek voor een rondleiding kunt maken. Het geven van een rondleiding is uiteraard vooral een auditief gebeuren, daarom is het ook leerzaam om bovengenoemde rondleiders zelf aan het woord te laten. U vindt alle gesprekken + nog een aantal extra (kleuren) foto's op de bijgevoegde cd- rom. Om u een indruk te geven, hier al vast een voorproefje van het interview met Joop Mijnders: | <